The Christian.

The Christian is a person who has received a personal call from God to be his adopted son or daughter. The Christian experiences failures and has weaknesses, but the Christian leans on God. The Christian walks on a path of salvation with Jesus as guide and Mother Church as support. The Christian puts career, riches, and ambition in their place, and God is always put at the center.

Every day God invites the Christian to enter by the narrow door, to take the path less taken, the path of discipleship. The Christian remains faithful to God in times of trial and temptation, and with God’s help, comes out triumphant through all these. The Christian enters into daily battle with the devil, meaning the evil that pervades in society and in other people, and vanquishes evil using the weapons of light – goodness, kindness, compassion, fortitude, soberness, chastity, right living, and courage.

Even before life comes to an end, the Christian is already enjoying eternal life.

How can I be ready?

Be ready! How can I be ready? I am a person that is never ready. I am late for school, late for work, and the best I have done in the area of promptness is to just be on time, never too early. I am not good at planning ahead. I am laid-back, happy-go-lucky, a sleepy head, a “que-sera-sera type.” How can I be ready?

Will I be ready for Jesus Christ? If I take Jesus Christ to be my bridegroom, waiting for his return, then, my desire to be ready increases. His coming will be a joyous occasion — one that I do not have to drag my feet to prepare for. It will be so special to find a person truly loving me for what I am. Keeping this in mind, I think it can be easier to be ready. I desire to be a faithful servant waiting for the master to return.

What about you? Are you ready? How can you be ready? How can you be more excited for Jesus?

As the Year of Faith ends.

Seemingly endless series of aftershocks still comes even days after the sudden earthquake. These give me occasions to think more deeply on this disaster. I know God has his mysterious ways that are always full of wisdom, goodness and mercy. Most of them are beyond our perception and understanding. But how can I transmit this message?

Many of the good things that come our way are usually taken for granted. We seldom take the bother to thank him for the air we breathe, the food that we eat, the water that we drink, the many dangers that were kept from us, many of them unknown to us, etc.

It's when disasters, like the recent earthquake, happen when we sometimes ask God why do they have to happen? Can't you, God, not have prevented them?

Though we still like to stick to our faith, we seem unable to resist from questioning, if not from complaining. I suppose that's part of our human condition. God understands all this umavoidable predicament of ours.

But we should learn the lessons of Job whenever disasters erupt. Heavily tested, suffering all kinds of misfortune, he persisted in his faith and love for God. "Naked I came from my mother's womb, and naked I will depart. The Lord gave and the Lord has taken away; may the name of the Lord be praised."

As the Year of Faith ends, let's always react with faith in all events of our life, whether good or bad.

Bakit ka nagdarasal ng rosaryo?

Kung ako ang tatanungin mo, ito marahil ang aking isasagot. 

1. Ang rosaryo ay isang debosyon sa buhay-katoliko. Ipinapaalala sa akin ng rosaryo ang kasaysayan ng aking pananampalataya. Gaya ito ng nangyaring conversion sa buhay ni San Pablo. Sa totoo lang, hindi masyadong relihiyoso ang pamilya ko. Hindi deboto ang aking mga magulang. Habang lumalaki kaming magkakapatid, dumadalang ang pagsama nila sa pagsisimba. Hinahayaan na lang nila kaming magsimba ng kanya-kanya. Ang mga kapatid ko ay dating miyembro ng Legion of Mary sa kapilya, dating miyembro ng Children’s choir at Marian/Mayflower Committee. Pero hindi kami pinalaking nagpupunta sa mga mahahabang nobena. Kung may isang maaalala ako tungkol sa pag-ibig ng aking pamilya sa Diyos, iyon ay ang tuwinang pagdarasal ng rosaryo ng aking yumaong tita. Tuwing dapithapon, bago maghapunan, sumasama kami sa pagdarasal. Nagpapatuloy ito hanggang ngayon. 

2. Ang rosaryo ay hango sa Banal na Kasulatan. Ang rosaryo ay isang mahalagang gamit namin noong nasa elementarya at hayskul ako. Naaalala ko yung mga living rosaries na isinasagawa noon tuwing Oktubre. Malaking bahagi ng binibigkas sa rosaryo ay mekanikal: paulit-ulit na Aba Ginoong Maria at Ama Namin, at ang pagkakabisado sa tatlong Misteryo (wala pang Liwanag; tanging Tuwa, Hapis at Luwalhati pa lamang ang misteryo noon). Kung meron mang bagay na natutunan ako sa mga pag-uulit-ulit na ito, iyon ay ang makabisado ko ilang bahagi ng Bibliya. Ang Aba Ginoong Maria ay hinango sa Lukas 1:28 mula sa pagbati ng Anghel Gabriel at sa Lukas 1:42 mula sa salita ni Elisabet, ang pinsan ni Maria. Ang Ama Namin ay galling naman sa Lukas 11 at Mateo 6. Gayundin, ang panalanging Luwalhati ay dasal sa Santisima Trinidad. At higit sa lahat, nakabisado ko ang buhay ni Kristo. Kapag nakabisado mo ang mga misteryo ng Santo Rosario, makakabisado mo ang buhay ni Kristo. Hindi ito nalalayo sa kasaysayan. Noong panahon ng Middle Ages, ang edukasyon ay tanging pribilehiyo ng mga monghe. Malaking bahagi ng populasyon ay walang natatamasang edukasyon. Upang maintindihan nila ang mensahe ng salita ng Diyos, itinuro sa kanila ng mga monghe ang Aba Ginoong Maria, Orasyon (Angelus) at Pater Noster (Ama Namin). Ang rosaryo ay ginamit noon sa edukasyong pangkateketikal.

3. Ang rosaryo ay isang meditasyon sa buhay ni Hesus. Tinuruan ako ng rosaryo na pahalagahan ang buhay ni Hesus. Mas madalas kong dinarasal ang rosaryo  tuwing nagbibiyahe. Inaamin ko, magandang paraan iyon upang hindi mainip sa kawalan ng Gawain sa pagbibiyahe. Madalas, nakakatulog ako. Pero ang gusto ko sa pagdarasal ng rosaryo ay ang maraming paraan kung paano ito dasalin. Pwede mong dasalin ang buong misteryo, o maaari mong dasalin lamang ang unang misteryo at magkaroon ng meditasyon sa particular na aspeto ng buhay ni Kristo, o dasalin lang ito upang sa pagtulog ay Diyos ang iyong huling gunita. Mabuting matulog sa yakap ng Diyos. 

Kung ihahambing ko ang buhay ko ngayon kay Kristo, kailangan ko ang paulit-ulit na meditasyon sa buhay Niya. Isang bagay na dapat klaro sa ating lahat: hindi natin sinasamba si Maria---tanging ang Diyos na Santatlo ang ating sinasamba. Ngunit binibigyan natin ng pinakamataas na pagpapahalaga si Maria.  Sa maraming imahen ni Maria, bawat galaw o hilig ng katawan (gesture) ay may kahulugan. Halimbawa ang sa Ina ng mga Walang Mag-ampon. Isa sa gestures niya ang pagtingin sa batang Hesus. Ipinapakita niyang sa paglalim ng ating debosyon kay Maria, naihahatid niya tayo sa kanyang anak na si Hesus. Hindi aksidente lang na tinatawag din natin ang rosaryo bilang debosyon. Ang pagdedebosyon ay nagpapalalim sa ating pagmamahal, pagtitiwala at pananabik sa isang tao, gawain o bagay. Sa ganang akin, ang pagdedebosyon kay Maria ang magpapalakas ng ating pagmamahal sa kanyang Anak na ating Diyos.

4. Nag-uulit tayo upang maalala; umaalala tayo upang mag-ulit. Kapag tinanong kumbakit paulit-ulit ang rosaryo, hango kasi ito sa totoong buhay. May namamayaning kultura ngayon na gustong-gusto ng pagbabago. Ang kahit na anong nag-uulit ay boring. Ngunit mag-isip muli. Maraming bagong bagay ang nagmula sa pag-uulit. Ang isang siyentipikong imbensyon ay bunga ng paulit-ulit at madalas ay palpak na eksperimento. May mga bago at dagdag na ideya dahil sa paulit-ulit na pag-aaral ng mga batis. Nahahasa ang ating talento at kakayahan dahil sa paulit-ulit na ehersisyo at disiplina sa sarili. Lumalalim ang pag-ibig dahil sa paulit-ulit na pagbigkas sa salitang "I love you," at maraming paraan upang ipakita ito: araw-araw na paghahanda ng nanay sa hapag-kainan, araw-araw na pagpapadala ng text messages, regular na dates at selebrasyon. Lahat ito'y paulit-ulit. walang magaganap na pagbabago hangga't hindi paulit-ulit itong gagawin. Kung nais mong mahalin si Hesus, paulit-ulit mong ulit-ulitin ang Kanyang buhay. Hindi ka lang nagkakaroon ng habit, ikaw mismo ang magiging habit. Dasalin mo ang buhay ni Hesus, at magiging tulad mo siya. 

Iyan ang rosaryo para sa akin. Ito ang mga dahilan kumbakit dinarasal ko pa rin ito hanggang-ngayon.


Post Scriptum
At ngayong buwan ng Oktubre, mapalad akong maging kabahagi ng huling proyekto ng Parish Youth Ministry, ang Living Rosary. Nawa'y maging matagumpay ang pagdaraos namin nito bukas sa Patio ng OLA Parish Church dito sa Marikina. 

On the Occasion of the Month of the Holy Rosary and the Year of Faith. 

The Our Lady of the Abandoned Marikina Parish Youth Ministry invites all of you to be with us in the recitation of the Joyful Mystery.

October 19,2013

7:00PM; OLA Patio

The human heart.

The human heart can be likened to a house. Indeed, the heart is not only a place where we keep the things we treasure; it can also be a home where we welcome and abide with those we cherish.

In today’s Gospel, Jesus reminds us to be wary about whom we allow to enter our house. There are those who come in but only to conquer and consume. They stay and wreak havoc, armed with our own consent. When they depart, they leave us empty and helpless. Yet, there are also those who come and fill our house with their light. When they depart, they leave us feeling a little brighter and fuller. Jesus is the perfect guest who comes into our hearts to free us from darkness. If we ask him to stay, he will fill our hearts with lasting peace, joy, and love.

Lord Jesus, abide in us!

Parang may mali sa takbo ng utak ko ngayon.

Napakabuti sa akin ng Diyos. Hindi man ako karapat-dapat sa Kanyang kabutihan, pero ipinararamdam pa rin Niya sa akin ang kabutihan. Napakaraming biyaya ang ibinibigay Niya, mga biyayang hindi ako karapat-dapat tumanggap; mga kaibigan, na hindi ako karapat-dapat magkaroon; ng pamilya, na hindi ko karapat-dapat matanggap; ng buhay, na hindi ako karapat-dapat magkaroon. Gayunpaman, ibinigay itong lahat sa akin ng Diyos. May isang kaibigan na nagsabi sa akin, “Nasa iyo na ang lahat ng bagay sa buhay mo!” Pero nasa akin na nga ba talaga? Ibig ba niyang sabihin na may mga taong hindi pa nakukuha ang lahat ng bagay sa kanyang buhay? Kung ganon iyon, hindi patas ang Diyos. Nagbigay Siya sa ilan, at ipinagkait naman sa iba. 

Pero ganito makita ng tao ang mga ito. Paano ba makita iyon ng Diyos? Naniniwala akong walang makakasapat sa pangangailangan ng puso ng tao. Mas maraming bagay ang nasa tao, mas maraming bagay pa siyang gusto; mas konting bagay ang nasa tao, mas konting bagay pa siyang gusto. Ang pangangailangan ng tao ay nakababahala. Nakakapagdulot ng panganib. Para itong apoy na habang lumalaki ay mas lumalaki pa ang gustong makonsumo. 

Sino ang mas banal ngayon? Ang taong mayroon o ang taong may gusto? Yung taong puno ng pagkaganid dahil nasa kanya na ang lahat o yung taong wala nang kailangan dahil wala naman siyang pinanghahawakan? 

Parang may mali sa takbo ng utak ko ngayon. Hindi ko alam kumbakit ganito ang naiisip ko. Pero sino ba ang makakaunawa sa iniisip ng Diyos? Sino ba ako, kundi isang taong nagsusumikap mahalin at maintindihan ang Diyos…

We need saints.

We need saints without cassocks, without veils - we need saints with jeans and tennis shoes. We need saints that go to the movies that listen to music, that hang out with their friends. We need saints that place God in first place ahead of succeeding in any career. We need saints that look for time to pray every day and who know how to be in love with purity, chastity and all good things. We need saints - saints for the 21st century with, a spirituality, appropriate to our new time. We need saints that have a commitment to helping the poor and to make the needed social change.

We need saints to live in the world, to sanctify the world and to not be afraid of living in the world by their presence in it. We need saints that drink Coca-Cola, that eat hot dogs, that surf the internet and that listen to their iPods. We need saints that love the Eucharist, that are not afraid or embarrassed to eat a pizza or drink a beer with their friends. We need saints who love the movies, dance, sports, theater. We need saints that are open, sociable, normal, happy companions. We need saints who are in this world and who know how to enjoy the best in this world without being callous or mundane. 

We need saints.

Make me a channel of your peace.

Make me a channel of your peace. 
Where there is hatred let me bring your love.
Where there is injury, your pardon, Lord
And where there's doubt, true faith in you.

Oh, Master grant that I may never seek
So much to be consoled as to console
To be understood as to understand
To be loved as to love with all my soul.

Make me a channel of your peace
Where there's despair in life, let me bring hope
Where there is darkness, only light
And where there's sadness, ever joy.


***
Ang kontribusyon natin sa kapayapaan ay nagsisimula sa Diyos. Kaya't sa Kanya tayo humingi ng kapayapaan—kapayapaan mula sa kaloob-looban. Hilingin natin sa Diyos na alisin sa atin ang mga bagay at inklinasyong hindi naman natin kailangan, dahil ito ang mga pader na nabubuo natin sa ating mga puso. Kung may mga pader, may pangangailangan sa ating depensahan ito, at kadalasa'y sa pamamagitan ng puwersa o lakas. 

Hilingin natin sa Diyos na bigyan tayo ng mga matang makakakita ng rikit sa iba't ibang kulay at ingay na nagmumula sa mga taong nakakasalamuha natin sa bawat araw. Kung nakakasalamuha natin ang ibang tao, nagtatayo tayo ng tulay. Kung may tulay, mas malawak ang posibilidad at abot-tanaw ng pagkakaibigan. 

Nawa'y makabahagi tayo sa pagbuo ng mundong payapa lalo na para sa mga susunod pa sa ating henerasyon. Sumaatin nawa ang kapayapaang hatid ni Kristo Hesus na ating Diyos!

Breath of God.

Breathe on me, breath of God,
Fill me with life anew,
That I may love the things you love,
And do what you would do.

Breathe on me, breath of God,
Until my heart is pure,
Until with you I have one will,
To live and to endure.

Breathe on me, breath of God,
My soul with grace refine,
Until this earthly part of me
Glows with your fire divine.

Breathe on me, breath of God,
So I shall never die,
But live with you the perfect life
In your eternity.